پدر روزنامه نگاری هرمزگان

شاید کمتر هرمزگانی بداند که یکی از موسسین و اولین مدیر روزنامه با سابقه کیهان یک هرمزگانی بوده است و او کسی نیست مگر استاد عبدالرحمن فرامرزی. کسی که در شهریور سال 1306 (زمانی که شاید بیش از نیمی از مردم ایران حتی یک جریده را ندیده بودند) مجله «تقدم» را به کمک برادرش در تهران انتشار داد. 

 

استاد عبدالرحمن فرامرزی به نقل از ویکی پدیا: 

عبدالرحمن فرامرزی (زاده ۱۲۹۰ خورشیدی یا ۱۲ ربیع الاول ۱۳۱۵ (قمری) فرامرزان فارس - درگذشته ۲۰ تیر ۱۳۵۱ تهران) (فرزند شیخ عبدالواحد) روزنامه‌نگار و سیاست‌مرد ایران. او در چند دوره نماینده مجلس و مدتی سردبیر روزنامه کیهان بود.

نامه‌های اعتراضی او در کیهان در مورد غائله آذربایجان خطاب به جعفر پیشه‌وری در کتابی به نام "استاد فرامرزی و قضیه آذربایجان" گردآوری و منتشر شده‌است.^[۱]

عبدالرحمن فرامرزی در سال در سال ۱۳۱۶ هجری قمری در گچویه یکی از دهستانهای بزرگ منطقهٔ فرامرزان از توابع بخش جناح شهرستان بستک هرمزگان به دنیا آمد. وی در سنین جوانی عازم کشور بحرین می‌شود و در مدارس آن کشور به تحصیل علم می‌پردازد. پس از مدتی دوباره به زادگاه خود بر می‌گردد. سپس به تهران می‌کوچد. در تهران به مراتب عالیه می‌رسند و یکی از مشاهیر روزنامه نگاران آن دوران می‌شود. عبدالرحمان فرامرزی، نویسنده بزرگ معاصر و استاد دانشگاه، چند دوره وکیل مجلس شورای ملی، وکیل پایه یک دادگستری و مدیر روزنامه کیهان در سال ۱۳۵۱ هجری قمری [شمسی] در تهران فوت کردند. 

1- فرامرزی، عبدالرحمن، استاد فرامرزی و قضیه آذربایجان، تهران: انتشارات دستان، ۱۳۷۹  

استاد عبدالرحمن فرامرزی به نقل از تابش: 

استاد عبدالرحمن فرامرزی کیست؟

رستم فتوت

حدود یک قرن پیش یعنی در سال 1315 هجری قمری در یک خانواده مذهبی و دینی به دنیا آمد، که او را «عبدالرحمن» نامیدند. نام پدر عبدالرحمن، عبدالواحد بود که همراه با خانواده خود در روستای «گچویه» فرامرزان بستک زندگی آرامی داشتند.

عبدالرحمن چون بقیه همسالان خود، در دوران کودکی به مکتب خانه می رفت و کتاب آسمانی قرآن و کتابهای دیوان حافظ شیرازی و بوستان و گلستان سعدی را در آنجا یاد می گرفت.

عبدالرحمن خیلی علاقمند به علم و دانش بود و به همین خاطر به کمک هوش سرشارش همه چیز را زود می آموخت.

پس از دوران کودکی، عبدالرحمن برای کسب بیشتر علم و دانش به کشور بحرین می رود و با زبان و ادبیات عربی که زبان قرآن و سنت است، آشنا می شود. عبدالرحمن چون تشنه ی علم آموزی بود، برای تکمیل اطلاعات و آموخته های خود به کشور عربستان سعودی می رود و پس از فراگیری دانش های عالی و علوم قدیم، به کشور خودمان ایران می آید و در تهران به معلمی و تدریس در دانشگاه می پردازد.

او علاوه بر دانش زیاد، از قدرت سخنوری و سخنرانی عالی برخوردار بود و به همین خاطر وکیل دادگستری می شود و بعد از آن به عنوان نماینده مردم لار، ورامین و ایوانکی به «مجلس شورای ملی» راه می یابد.

استاد عبدالرحمن فرامرزی بنیانگذار و مؤسس روزنامه کیهان است که تاکنون نیز این روزنامه منتشر می شود. او چون از قدرت نویسندگی خوبی برخوردار بود، بیشتر نوشته ها و مقاله های خود را علاوه بر کیهان، در روزنامه های عربی بحرین و مصر نیز به چاپ می رساند. او مجله «تقدم» را در شهریور سال 1306 به کمک برادرش در تهران انتشار داد.

استاد فرامرزی خدمات زیادی به ادبیات ایران کرد تا جاییکه هنگام وفاتش، رادیو تهران اعلام کرد که: «یکی از چهار ستون ادبیات ایران دارفانی را وداع گفته است».

وقتی مقاله ایی از استاد فرامرزی در کیهان چاپ می شد، روز بعد نقل مجالس و محافل می شد. او فردی متواضع، فروتن، حاضر جواب، بذله گو و مهربان بود و ذاتاً آزاد فکر و بی پروا.

استاد در ردیف نویسندگان معاصر ایران همچون: احمد آرام، جلال آل احمد، علی اصغر حکمت، علی اکبر دهخدا، دکتر ذبیح الله صفا، محمدعلی فروغی، دکتر محمد معین، صادق هدایت و جلال الدین همایی قرار داشت.

عبدالرحمن فرامرزی اولین کسی بود که قضیه فلسطین را در مجلس مطرح می کند و به صورت قاطعانه و جدی از آن دفاع می کند و حقوق فلسطینیان مظلوم را به هم میهنان خود متذکر می شود. او در کتاب خود «قضیه فلسطین» می نویسد: «قضیه فلسطین، تنها قضیه مذهب نیست، تنها سوزاندن اولین قبله پیغمبر اسلام نیست، بلکه قضیه انسانیت است».

عبدالرحمن فرامرزی هر وقت وارد مجلس می شد، بعد از سلام با لطیفه سر صحبت را باز می کرد. او همیشه در عمر خود دو چیز را آرزو می کرد: یکی اینکه با یک قلم بتواند آزادانه بنویسد و دیگر اینکه یک کرسی در مجلس داشته باشد که آزادانه حرفهای خود را بزند.

استاد فرامرزی دارای چندین کتاب است که بسیاری از آنها جمع آوری نشده است، برخی از آثار او از این قبیل اند:

1)      قضیه فلسطین

2)      سرگذشت یک بدبخت

3)      داستان دوستان

4)      خاطرات

5)      رشحات قلم

6)      دستور زندگانی (ترجمه)

استاد عبدالرحمن فرامرزی سرانجام پس از عمری تلاش و کوشش در راه بالا بردن سطح علمی و فرهنگی کشورمان ایران در سن 75 سالگی در 20 تیر ماه 1351 درز تهران دیده از جهان فرو بست و فرصت بیشتری نیافت تا به خدمات شایسته خود ادامه دهد. 

 

برخی از منابع دیگر در باب معرفی استاد عبدارحمن فرامرزی: 

زندگی نامه مفصل استاد عبدارحمن فرامرزی به قلم رستم مهرآوران 

بیو گرافی استاد با فرمت pdf از وبلاگ فرامرزان 

پادشاه قلم  

خرید الکترونیکی آثار استاد